Drama in Hijken voor tweede team
Gert Bosker
In maart was de stemming opperbest na de miraculeuze en zeer onverdiende nacompetitie winst op Hijken DTC 2. De strontkar van Dunning stond bij wijze schoongemaakt en opgepoetst voor de deur om rondjes mee te gaan rijden door Hijken. Promotie naar de hoofdklasse was een feit. Zaterdag stonden de teams opnieuw tegenover elkaar. Wederom een belangrijke streekderby met als inzet handhaving in de hoofdklasse. Gezien de versterkte degradatie geen geringe opgave voor beiden. Kortom, een vierpuntenwedstrijd. Een vervroegde wedstrijd omdat een aantal jeugdige toptalenten binnenkort af gaan reizen naar het WK en vooruit mochten spelen.
Opnieuw was Hijken het strijdtoneel. Het werd een moeizame middag met wel een erg snel verlies van Bart Jan. Yulia was in geen velden en wegen te bekennen en kwam niet opdagen en toen Aike, tot overmaat van ramp, vroeg in de middag in een combinatie trapte, leek het leed niet te overzien. Een verontrustend begin. Oké, we hadden nog wat ijzers in het vuur, maar deze tsunami zagen we echt niet aankomen en deed iets met de gemoedsrust, althans die van mij.
Het begon voorspoedig want Lisa won haar eerder gespeelde partij van Hans van der Laan. Hans, toch zeker geen zwakke speler, had combinatief een off-day. Hans vergreep zich vroeg in wedstrijd aan 13...5-10? Er volgde een eenvoudig en overbekend damzetje in klassiek : 27-22, 18x27 38-33 27x29 en een vrij tempo. Even later volgde een tweede combinatieve uppercut. Hans ging gestrekt per ambulance terug richting Bovensmilde. 0-2
Bart Jan opende de score in Hijken. Of moet ik zeggen Ben. In zes zetten en binnen tien luttele minuten of was het vijf? wist hij van Ben Dekens te verliezen en deed daarmee wel erg snel de plus score teniet. 1.32-28 18-23 2. 33-29 23x32. 3.37x28 17-22 4. 28x17 11x22 5.38-32 13-19 (ziet er verdacht uit) 6.33-28?? onnodig, onlogisch ook. Trapt erin. Ben won twee schijven en Bart Jan gaf direct op. Van een opzetje zal wel geen sprake zijn. Of het een snelheidsrecord is valt te bezien, Gerard verloor ooit in vijf zetten van Jacob de Vries in een competitiewedstrijd tegen Huizum seizoen 18/19. Ook daar geen tijdsvermelding. Trots op het record hoef je natuurlijk niet te zijn. 2-2
Yulia kwam niet meer. Voor een stand-in was het inmiddels te laat. Rik was de gelukkige. 2-4
Het gaat hard.
Aike speelde tegen Jaap. Er kwam klassiek op het bord. Natúúrlijk. Geen suffe oudemannnetjeszetjes maar een daverende tweetrapscombinatie van Jaap met doorbraak op termijn. Het moet gezegd: fraai! Een diehard HDC fan kon het niet langer aanzien en was bezig met het ontsteken van vuurwerk. Rik, die zich inmiddels had opgeworpen als arbiter, barman en ook zeker niet te beroerd was de wc's schoon te maken, greep hem in de kraag en werkte hem buiten. Gelukkig maar.
Of was het verbeelding? Geen idee. De schade bleef beperkt en dragelijk omdat het afspel moeilijk voor en door Jaap bleek te winnen. 3-5
De rust keerde terug en er gloorde hoop, omdat vlot daarop Nicole Jacob 'bedwong'. Er kwam open spel op het bord met héél even binding in het klassieke spel. Toen er in het late middenspel opnieuw serieus binding dreigde met gebrek aan vrije zetten in klassiek, ruilde Jacob zich uit het klassiek en gaf er direct na 41 zetten de brui aan. Jacob is niet in goede doen en speelt momenteel op halve kracht. In beter doen had hij het Nicole ongetwijfeld veel lastiger kunnen maken. Neemt niet weg, een mooi en nuttig resultaat voor HDC en Nicole 4-6
Daarna was het de beurt aan Sytze, die invaller Bert van Oosterom trof. De voormalige speler van DIOS-Achterhoek liet aan zijn bedoelingen tegen Sytze geen enkele twijfel bestaan. Alles werd in het werk gesteld om Sytze op afstand te houden en met ruilen de remise veilig te stellen. Heel dienstbaar. Het lukte hem. 5-7
Wouter speelde een half-open met actief ruilspel over de kv. Het zag er niet verontrustend uit voor tegenstander Alex Boxum, die met actieve formaties het evenwicht bewaarde. Wouter besloot met een ruil tot een decorwisseling. 29.40x29 lijkt overactief, met 29.30x39 en 30.25x34 lijkt de stelling prima verdedigbaar. Daar is Alex de speler niet naar en er ontstond een knotsgekke hoge opsluiting, Alex raakte snel door de speelbare zetten. 7-7
In de partij van Daniël en Gert rustig openingsspel. Wel verkreeg Gert een mooi aanknopingspunt in de schijf op 22. Niks om je zorgen over te maken. Het kostte Daniël veel tijd en besloot te volharden in open spel. Er volgde een ruil naar 27. Het middel was erger dan de kwaal. De schijf werd geïsoleerd en Gert dwong schijfwinst af. Hij had de luxe uit twee varianten. Dacht gekozen te hebben voor de variant met voor Daniël de minste compensatie maar Daniël had verder gekeken. 41...12-18! was Gert volstrekt ontgaan. Duivels dilemma toelaten en het je laten bewijzen, maar zag het niet winnen (zat er wel mooi in geloof ik) of door prutsen. Frustratie nam toe vooral ook omdat Renco zich volledig liet wegspelen (ontgoocheling na de bijna remise tegen Geert van Aalten) Kor zou daarna het elfde punt makkelijk binnen tikken. Na de prutszet 40.26-21 bood Daniël fijntjes remise aan. In de veronderstelling dat de wedstrijd gelopen was en het altijd voor wit remise was, volgde een black-out. Remise was niet minder pijnlijk geweest gezien het partijverloop en de wedstrijd. 7-9
1.34-30 16-21. Een oorlogsverklaring. Het antwoord kwam spoedig 2. 31-26. Rob had er zin in. Renco pakte aanvankelijk de aanval maar verkoos naar 36 te ruilen. Een mooi spanningsveld. Na een rustige en aftastende opbouwfase bedacht Rob zich geen tweemaal toen Renco 2 wegruilde en bezette 24. Rob pakte de aanval en bouwde deze mooi uit. Het was zaak iets constructiefs te bedenken. Dat lukte niet. Renco kreeg geen grip op het almaar sterker wordende centrum. Uiteindelijk werd hij compleet overlopen. Ergens toch maar aan de rem trekken. Maar ja. Een prima partijopzet en partij van Rob. 7-11
Klassiek in de partij tussen Alexander en Kor. In het late middenspel werd het klassiek verbroken en Kor ging met licht voordeel het eindspel in. Alexander offerde een tweede schijf en stelde met twee dammen op de lange lijn tegen vier stukken inclusief een dam de remise veilig. Meer dan. Rasoptimist Kor probeerde nog wat. Ja wat eigenlijk ? Eindeloos peddelde Alexander met z'n dam op de lange lijn op en neer. Een klein uitstapje acherloop schijf werd hem alsnog fataal. En ook weer niet. Op moment van opgeven was het nog steeds remise. Het illustreert de algehele malaise die middag. Gerechtigheid bestaat niet. Je zou het na de fortuinlijke overwinning en maart wel denken.
7-13.